زعفران در مناطقى از ایران که داراى آب و هواى معتدل نیمه‌کویری، آب شیرین و زمین‌هاى رسى و شنی، که به آن دو مویه مى‌گویند، کاشت مى‌شود.
تکثیر زعفران از طریق بنه که به اشتباه پیاز گفته مى‌شود، صورت مى‌گیرد. بنه‌هائى که براى کاشت انتخاب مى‌شوند از فندق بزرگ‌تر و از گردو کوچک‌تر و وزن آنها ۸ گرم به‌بالا و داراى جوانه انتهائى سالم و بدون پوسیدگى است، هر چه بنه درشت‌تر باشد محصول به‌دست آمده مرغوب‌تر و عملکرد سال‌هاى ابتدائى کشت بیشتر خواهد بود. به‌همین دلیل معمولاً بنه‌ها را از مزارع ۳ تا ۴ ساله انتخاب مى‌کنند. بنه زعفران در سال‌هاى بعد، بنه‌هاى دیگرى به‌وجود مى‌آورد به‌طورى که در سال‌هاى هفتم تا دهم به‌صورت گروهى از بنه‌هاى ریز و درشت متراکم در مى‌ایند.
منبع: روش تکثیر زعفران
